Σιωπή

Σιωπή.

Σιωπή μέσα στα ανεμοδαρμένα δωμάτια.

Όλα σβηστά.

Ένα μικρό φως τρεμοπαίζει.

Μαζί του αναβοσβήνουν οι δρόμοι.

Σιωπή κάτω απ τη νύχτα, κάτω απ τον φόβο και τη μοναξία

Σιωπή μέσα στο τζάμι, μέσα στο ξύλινο πάτωμα.

Που τρίζει ρυθμικά.

Το ξύλινο κρεβατάκι του μωρού κουνιέται αργά, νωχελικά πάνω στα κοίλα πόδια του.

Άδειο.

Τα παιχνίδια τραγουδούν. Θλιμμένοι οργανοπαίχτες. Μπαλαρίνες σε μουσικά κουτιά.

Μια απέραντη, ήσυχη, φυλακή.

Ο ρυθμικός ήχος τους νανουρίζει χωρίς να γαληνεύει.

Γεμίζει το άδειο δωμάτιο, το άδειο κρεβατάκι.

Γεμίζει το βράδυ μου και τη σιωπή που με κυκλώνει ολοένα.

Μεγάλωσα.

Κι όμως τις νύχτες κοιμάμαι ακόμα εδώ.