Πολιτική ταυτότητα

Τραβήξαμε μια γραμμή στην άμμο




Πέρασαν οι μεν από δω

Από την άλλη οι δε




Η ιστορία έμεινε να πατά τη γραμμή και βγήκε κερδισμένη.

Έστειλε τους μεν στη λάσπη

έμειναν αυτοί ακίνητοι

πεσμένα δοκάρια

αναποδογυρισμένες καρέκλες

μέσα σε αποθήκες λιμανιών ή κάτω από κίτρινους φανοστάτες σε άδειους δρόμους.




Ύστερα από χρόνια μια παρουσιάστρια μας ενημέρωσε:




"Η ιστορία επανέρχεται. Γάλα στο ψυγείο σας ούτε δείγμα."




Περίσσεψαν όμως χρήματα για ένα τσιγάρο ώστε με την τελευταία τζούρα να κάψουμε, ότι απ το μηδέν που είχαμε, απόμεινε.




Ξαφνικά ανάμεσα στα πολλά δελτία

φανερώθηκε ο τοίχος που υπομονετικά παρατηρούσαμε χρόνια.

Έχει και εξωτερική όψη. Είναι αργά όμως. Ήδη ράγισε.




Τότε σηκώθηκα ήρθα σπίτι σου ύψωσα την φωνή μου, τόσο που δεν άκουγα τον ίδιο μου τον εαυτό




'Σήκω ρε σαν τον άνεμο, δέσε το δρόμο σαν ζώνη, αγκάλιασε τα κτίρια σαν φίλους παλιούς,

ξάπλωσε στα χέρια ενός ξένου, φώτισε τα πάρκα το βράδυ με τα μάτια σου, μίλα σαν ποτάμι, αγάπα όπως η μουσική, τραντάξου πότε σαν διαπασών και πότε σαν φύλλο πλατανιού .




Από τις πολλές προσταγές έχασα την αρχή και το τέλος.













Ύστερα σιωπή και σκοτάδι.

Να κάνουν παρέα στη πιο μύχια σκέψη μου:




Η ανθρωπότητα δεν έχει πει ακόμα την τελευταία της λέξη.